Polnyj pereklad zberjky peršych trjoch velykych prac Staryka Polloka “Suverennist” uže jest dostupnyj pro čytanja. Na odlyku od perežych vstupiv, tota unyfikovana verzyja ma nove ekskljuzyvne perednje slovo, što detaljnijše pojasnjuje knyhu i jeji istoryju. Byly vypravleny paru chyb u ortografyi, gramatyci i formatuvani, žeby zvekšyty zaangažovanist čytaljnykiv.
култура
Максим Равлюк-Турчиняк о кінци проєкту колумнистів і роботі на долгу перспективу.
Новый матеріал Мигаля Чикивді за давні дохристиянські колядкы.
Сейді Гончок пише за силу языка и як она вплыват на подакотрі ґрупы люди.
Друга статя Ивана Медєшия о винїмкових людзох рускей културней сцени.
Мигаль Чикивдя пише за історію тай обсяг русинської літературної памняткы – літописа з села Гукливого.
Иван Канюх о проєкту документарного филма о алтернативней уметносци и култури Руснацох у Европи и швеце.
Максим Равлюк-Турчыняк переказує історию найславнійшой лемківской жіночой прикрасы.
Иван Медєши пише о винїмковим чловеку на чолє винїмкового проєкту.
Емілі Ґалл пише за зображеня русинок у інтернеті и як оно повязано з старшыми ідеями за ідентичнусть у нашуй общині.
Мигаль Лыжичко пише за єдну нашу велику біду – нестачу правового статуса в Україні. Што з сим чинити и ци мож ся без нього даяк розвивати?
Мигаль Чикивдя пише за ідентичнусть Русинув Пудкарпатя, єї причины, комплекс меншовартости и путь упереда.
Мигаль Чикивдя розказує за майважні имена и перспективы Союза русинськых писателюв Закарпатя.
Мигаль Лыжечко пише за балахрещіня пуд гаслами «популарізованя діалектув».
Мигаль Лыжечко пише за нову книгу «Вшіткі люди, вшитко знавуть», єї силніші и слабші бокы.
Ци добрі ся жиє в Ісландії? Та ци мож так жити в Пудкарпатю? Розказує Мигаль Чикивдя.
Мигаль Чикивдя розказує за історію Союза русинськых писателюв Закарпатя, його проблемы и потенціал.
Мигаль Лыжечко говорит за языковый шовінізм, удкы ся взяла ідея позад фразы «говори нормално», тай што посправді значит «норма».